Intresting Story : పిల్లలు తప్పిపోవడం ఏ తల్లిదండ్రులకు అయినా పెనువేదన. వారి కోసం నిరీక్షిస్తూ గడిపే ప్రతి క్షణం యుగాల్లా అనిపిస్తుంది. అలాంటి ఒక విషాదకరమైన సంఘటనకు, 14 ఏళ్ల తర్వాత అనుకోని, కానీ హృదయాన్ని హత్తుకునే ముగింపు లభించింది. ఉత్తర్‌ప్రదేశ్‌లోని వారణాసి బడేగావ్‌కు చెందిన పున్వాస్ కన్నౌజియా కుటుంబం తమ చిన్న కుమారుడు నీరజ్‌ను 14 ఏళ్ల క్రితం కోల్పోయింది. అతను తిరిగి వస్తాడని ఆశతో రోజులు గడిపారు, కానీ ఆ నిరీక్షణ తీరలేదు.
ఓ నిమిషం అజాగ్రత్త.. 14 ఏళ్ల దూరం
ఉపాధి నిమిత్తం పున్వాస్ కన్నౌజియా తన ఇద్దరు కుమారులు ధీరజ్, నీరజ్‌లను తీసుకుని ముంబయికి వెళ్లాడు. అక్కడ 8 ఏళ్ల నీరజ్‌ను బేకరీలో పనికి పెట్టాడు. బాలుడు చిన్న వయసులోనే పెద్ద నగరాన్ని చూడాలనే ఉత్సాహంతో, ఎవరికీ చెప్పకుండా బయటకు వెళ్లాడు. అయితే, ఆ చిన్న ప్రయాణమే అతని జీవితాన్ని మారుస్తుందని, కుటుంబానికి అతన్ని 14 ఏళ్ల పాటు దూరం చేస్తుందని ఎవరు ఊహించగలిగారు?
దారితప్పిన నీరజ్ నగరంలో వివిధ ప్రాంతాలు తిరుగుతూ చివరికి ఉమ్మడి నెల్లూరు జిల్లా గూడూరు రైల్వే స్టేషన్‌కు చేరుకున్నాడు. అక్కడ రైల్వే పోలీసులు అతన్ని గుర్తించి శ్రీ పొట్టి శ్రీరాములు నెల్లూరు జిల్లాలోని స్వర్ణభారత్ ట్రస్టులో చేర్పించారు. అప్పటికి కుటుంబం అతన్ని ఎంతగా వెతికిందో, ఎంతటి బాధ అనుభవించిందో నీరజ్‌కు తెలియదు. కానీ, అదే సమయంలో ఓ అదృష్టం అతనికి అండగా నిలిచింది.
స్వర్ణభారత్ ట్రస్టులో కొత్త జీవితం
స్వర్ణభారత్ ట్రస్టులోని బ్రిడ్జి స్కూల్‌లో నీరజ్‌కు ఆశ్రయం లభించింది. ఈ ట్రస్టు మేనేజింగ్‌ ట్రస్టీ దీపా వెంకట్‌ అతనిని దత్తత తీసుకుని చదువు, శిక్షణలో ప్రత్యేక శ్రద్ధ వహించారు. కేవలం విద్య మాత్రమే కాకుండా, నీరజ్‌కి ప్లంబింగ్, ఎలక్ట్రికల్, డ్రైవింగ్, వాహన మరమ్మతులు వంటి నైపుణ్య శిక్షణలు అందించారు. ఇవన్నీ అతని భవిష్యత్తును నిర్మించేందుకు కీలకంగా మారాయి.
వాట్సాప్ వీడియో కాల్‌తో కలిసిన కుటుంబం
ఇటీవల ట్రస్టు ప్రతినిధులు నీరజ్‌ను ముంబయికి తీసుకువెళ్లారు. అక్కడ అతను చెప్పిన వివరాల ఆధారంగా, అతని తండ్రి పని చేసిన దుకాణాన్ని గుర్తించారు. వెంటనే అతని కుటుంబానికి వాట్సాప్ వీడియో కాల్‌ ద్వారా కనెక్ట్‌ చేసి మాట్లాడే అవకాశం కల్పించారు. ఎవరూ ఊహించని విధంగా, తల్లిదండ్రుల 14 ఏళ్ల నిరీక్షణ ముగిసింది!
వీడియోలో కుమారుడిని చూసిన తల్లిదండ్రుల హృదయాలు ఆనందంతో ఉప్పొంగాయి. కన్నీళ్లతో మునిగిపోయిన వారు “మా బిడ్డ తిరిగొచ్చాడు.. ఇది నమ్మశక్యంగా లేదు!” అంటూ భావోద్వేగంతో మాట్లాడారు. అనంతరం ట్రస్టు ప్రతినిధులు నీరజ్‌ను వారణాసిలోని తన ఇంటికి చేర్చారు.
“తల్లిలా ఆదుకున్న స్వర్ణభారత్ ట్రస్టు”
తమ కుమారుడిని మళ్లీ చూడగలిగామంటే, అది స్వర్ణభారత్ ట్రస్టు కారణంగానే అని తల్లిదండ్రులు భావోద్వేగంతో తెలిపారు. “మా బిడ్డను కన్నతల్లిలా పెంచి, బతుకు దారిని చూపించిందీ ట్రస్టు. దీపా వెంకట్‌ మాకు దేవతలా నిలిచారు” అంటూ కృతజ్ఞతలు తెలిపారు.
ఈ కథ కేవలం ఓ కుటుంబ పునర్‌కలయిక మాత్రమే కాదు. ఇది తప్పిపోయిన ఓ చిన్నారి, సమాజం అందించిన సహాయం, విశ్వాసం, మంచితనం కలిసి ఒక గొప్ప కథను సృష్టించిన ఉదాహరణ. కొన్ని కథల ముగింపు కంటే, వాటి ప్రయాణమే మనసును హత్తుకుంటుంది. 14 ఏళ్ల దూరానికి ముగింపు పలికిన ఈ కథ కూడా అలాంటిదే!